બે દિવસ પહેલા હું જેમાં સામેલ છું એવા એક વોટ્સએપ ગ્રુપ ઉપર વિડીયો પોસ્ટ થયો. વીડિયોમાં ઓસ્ટ્રેલિયાના વિક્ટોરિયા રાજ્યમાં રહેતી એક વ્યક્તિ ત્યાં છેલ્લા મહિનાથી કોરોનાના શૂન્ય કેસ હોવા પાછળ માસ્કની ભૂમિકા વિષે બોલી રહી હતી. એમની વાતનું તાત્પર્ય એ હતું કે માસ્ક જરૂરી છે. નીચે એક મેમ્બરે, લગભગ તરત જ, કોમેન્ટ લખી – એમની ડાબી આંખ જમણી આંખ કરતા મોટી છે! એમના માથાના વાળ બચાવવા એમણે માથે દિવેલ લગાવવું જોઈએ! એ આખો વિડીયો વાંચીને બોલી રહ્યા છે, એમણે પોતાની યાદશક્તિ વધારવા બ્રાહ્મી લેવું જોઈએ! એમણે એમની ટૂથપેસ્ટ બદલવાની જરૂર છે! અને હા, એ કેમ માસ્ક પહેર્યા વગર બોલી રહયા છે?!’
સામાન્ય રીતે હું ગ્રુપમાં સહભાગી થતો નથી અને પ્રતિભાવ તો ભાગ્યે જ આપું છું, સિવાય કે મને જ કઈં પૂછવામાં આવ્યું હોય, એ પણ ગ્રુપના બધા સભ્યોને ઉપયોગી હોય તો ગ્રુપ પર નહીં તો પછી અંગત મેસેજ દ્વારા. હાલ જે રીતે હોસ્પિટલોમાં દાખલ થવા, ટેસ્ટ કરાવવા કે જરૂરી દવાઓ…
View original post 677 more words
‘તું મારા વખાણ કરે છે કે મજાક?!’ આવો મૂંઝવણભર્યો પ્રશ્ન પૂછવાની નોબત દરેકના જીવનમાં ક્યારેકને ક્યારેક તો આવીજ હશે. અમુક તો શબ્દો જ એવા છે કે જે આપણા માટે વપરાય ત્યારે મનમાં આવો સંદેહ ઉભો થવો સ્વાભાવિક હોય છે, દાખલા તરીકે કોઈ તમને ‘લુચ્ચો’ કહે તો તમે એને વખાણ ગણો કે નિંદા?! આડકતરી રીતે એણે તમને બુદ્ધિશાળી કહ્યા કારણ કે લુચ્ચાઈ કરવા બુદ્ધિ જોઈએ, મૂરખાઓ લુચ્ચાઈ ના કરી શકે. જેટલી વ્યક્તિની બુદ્ધિ વધારે તેટલી તેની ચાલાકી કે લુચ્ચાઈ કરવાની ક્ષમતા વધારે, એ દ્રષ્ટિએ તમારા વખાણ થયા! હા, બુદ્ધિશાળી વ્યક્તિ લુચ્ચાઈ કરશે કે નહીં અથવા કયા સંજોગોમાં, કોની સાથે કરશે તે બીજી ઘણી બાબતો પર આધારિત હોય છે. અને, નિંદા એ રીતે કે એને તમારા ઈરાદાઓ પર સંદેહ છે! જયારે વ્યક્તિને તમારા ઈરાદાઓ કે નિષ્ઠા પ્રત્યે સંદેહ હોય ત્યારે એ તમને આસાનીથી ‘લુચ્ચા’ હોવાનું બિરુદ આપી શકે છે, સ્વાભાવિક છે એ તમારા વખાણ નથી પરંતુ નિંદા છે. આજના સમયમાં ચલણમાં મૂકી…
View original post 674 more words
‘રિમિક્સ’ અને ‘રીક્રીએટ’નો જમાનો છે, થોડું ઓરીજીનલ અને થોડું નવું પોતાનું એ તેની ફોર્મ્યુલા છે. આજે મને અકબર-બીરબલના નામે એક વાર્તા ફરે છે તેને ‘રીક્રીએટ’ કરવાનો મૂડ આવ્યો છે! ચાલો મારુ નવું વર્ઝન સંભળાવું. એકવાર અકબરે બીરબલને એક બકરો આપ્યો અને કહ્યું ‘આ બકરા માટેનો ઘાસ-ચારો શાહી ગમાણમાંથી આવશે અને મારા સિપાહીઓ તું એ પુરે-પુરો બકરાને ખવડાવે તેનું ધ્યાન રાખશે. એક મહિનાના આ નિત્યક્રમ પછી ભર્યા દરબારે આ બકરાનું વજન થશે અને જો એનું વજન વધશે તો તને એક વર્ષની સખત જેલ થશે! અને હા, આ વખતે બકરાની સામે સિંહ-વાઘ એવું બાંધવાની(મૂળ વાર્તા મુજબ) ચાલાકી કરવાની નથી’ બિરબલની મનોમન ઈર્ષ્યા કરતા દરબારીઓએ તો અકબરની આ વાત વધાવી લીધી, શાહી ઘાસચારો ખાઈને બકરાનું વજન ના વધે તેવું થોડું બનશે, આ વખતે તો બીરબલને કારાવાસ નક્કી છે. એક વૃદ્ધ કારભારીએ સંદેહ વ્યક્ત કર્યો ‘જહાંપનાહ ગુસ્તાખી માફ, બીરબલ બકરાને બીમાર પાડી દે તો?!’ અકબરે તાત્કાલિક પશુચિકીત્સકને રોજ બકરાની તબીબી સંભાળ લેવાનો હુકમ કર્યો.
View original post 732 more words
સાચું કહ્યું’તુ ને?! ના તો આત્મહત્યાના કિસ્સાઓ સાથે આપણને કઈં લાગેવળગે છે કે ના તો આપણને મેન્ટલ હેલ્થની કઈં કાળજી છે, આપણે તો વાતોની મઝા છે, ગોસિપ – કૂથલીની મઝા છે! સુશાંત સિંહ પછી પણ પરદેશી વિદ્યાર્થી, એક જ કુટુંબના છ સભ્યો વગેરે જેવા અનેક ગંભીર કહી શકાય એવી આત્મહત્યાઓના કિસ્સાઓ નોંધાયા, કેટલાના મનમાં એની નોંધ લેવાઈ?! કેટલાએ આ આત્મહત્યાઓને ટાંકીને ફોલોઅપ પોસ્ટ લખી?! લગભગ કોઈએ નહીં, આપણો રસ, આપણું કન્સર્ન માત્ર કુતુહલતા પૂરતું જ હતું તે સંતોષાઈ ગયું એટલે પત્યું! સુશાંતની અંગત જિંદગીમાં જેટલી ખણખોદ કરવાની હતી તે કરી નાખી, હવે ફરી કોઈ રસ પેદા કરે એવો કિસ્સો આવશે ત્યારે જાગીશું, બાકી ત્યાં સુધી આત્મહત્યા-મેન્ટલ હેલ્થ વગેરે પરત્વે આંખો મીંચેલી રાખી બીજા કામે લાગીશું!! હશે, મેન્ટલ હેલ્થ માટે જે લોકોનો અભિગમ આવો દંભી નથી એમણે આ બાબતને લઈને બહુ સેન્ટી થવાની જરૂર નથી, આ તો દાયકાઓથી ચાલ્યો આવતો ખેલ છે અને તે બદલાય ત્યારે ખરો! હાલ તો મારે આ…
View original post 696 more words
Empathy.
સમાનુભૂતિ.
કોઈ માણસ પાસે પોતાના બાળકને ખોરાક આપવાની સગવડ નથી, અને એને કારણે એ માણસને જે દુઃખ, રંજ, પીડા થતી હોય, અને એ માણસની પીડાની અનુભૂતિ જો આપણે પણ કરી શકીએ તો એને સમાનુભૂતિ કહેવાય.
વિશ્વ આખું વર્ષો સુધી નહીં ભૂલાય એવી અઘરી પરીક્ષામાંથી પસાર થઇ રહ્યું છે. કદાચ કોરોના ૨૦૨૦ પૂરું થશે ત્યાં સુધી મંદ-મંદ જીવ્યાં જ કરશે. કદાચ આપણને સૌને આ અદૃશ્ય જીવ કોઠે પડી જશે. ભવિષ્ય ધૂંધળું છે. આ પેન્ડેમિકને લીધે વિશ્વ આખામાં જે આર્થિક અને સામાજિક બદલાવો આવી રહ્યા છે એ બીજા ત્રણ-ચાર વર્ષ સુધી ચાલ્યાં કરશે.
આ બધાં કેઓસની વચ્ચે કેટલાયે માનવીઓ મૂંગી પીડામાંથી પસાર થઇ રહ્યા છે. ખુબ ઓછાં બોલી શકે છે. ખુબ ઓછાં રડી શકે છે. ખુબ ઓછાં રાડો નાખી શકે છે. આ સમયને અને આવતાં સમયને સૌથી વધું જરૂર છે – સમાનુભૂતિની.
અત્યારે જો પોતાના પરિવાર, દોસ્તો કે સમાજ માત્ર નહીં, પરંતુ ધર્મ-નાત-જાત ભૂલીને અન્યની પીડાને માત્ર ‘સમજી’ શકો તો પણ…
View original post 776 more words
હમણાંક્લિનિકમાંએકબેનેમારીઉપરજસીધીઉધરસખાધી. ‘અરેબેન! હાથતોઆડોરાખો!! છેલ્લાબેમહિનાથીરેડિયોવાળાબોલીબોલીનેઅનેછાપાવાળાઓઆખાપાનાનીજાહેરાતોઆપીનેથાકીગયાછેકેઉધરસખાતીવખતેરૂમાલકેઆડોહાથરાખો’
‘કંઈનહીંથાય, સાહેબચિંતાનાકરો’ હજીહુંમારુવાક્યપૂરુંકરુંતેપહેલાઅનેમારીઅકળામણનીજરાયદરકારકર્યાવગર, પોતાનીછાતીએબાંધેલુંમાદળિયુંબતાવતાએબેનબોલ્યા ‘આકપૂર–લવિંગનુંમાદળિયુંછેને! કોરોના–ફોરોનાનાવાયરસતોઆજુબાજુફરકેતોપણઉડીજાય!! તમેપણઆજેઘેરજઈને, ગળામાંપહેરીલેજો’
હવેઆમનેશુંકહેવું?! કહેવાનોકંઈઅર્થપણખરો?! હુંતોસૅનેટાઇઝરથીહાથઘસતોરહીગયો, બોલો!!
**********
આજેસવારેજહુંદૂધલેવા, મારીઆગળવાળાભાઈથીલગભગછ–સાતફૂટનુંઅંતરજાળવીને
View original post 841 more words
Chetan Bhagat’s attempt to explore feminism! It is a story of a girl who is successful banker from IIM but have complicated relationships. She is independent and want to have balance in life with her career as well as family life and fighting with typical Indian mentality.
For more reading visit: http://brijeshbmehta.blogspot.com/2020/02/book-review-one-indian-girl.html